Frans Zitman

Aanvankelijk wilde Frans Zitman filosofie studeren, maar dat werd hem door een filosoof afgeraden. Hij koos toen voor de studie geneeskunde in Groningen, en specialiseerde zich in de psychiatrie. In 1977 werd hij chef de policlinique psychiatrie in het academisch ziekenhuis in Leiden alwaar hij in 1982 promoveerde op een proefschrift over therapietrouw.

In 1988 werd Zitman benoemd tot hoogleraar biologische psychiatrie in Nijmegen. Daar richtte hij zich op het terugdringen van langdurig gebruik van benzodiazepinen (slaap- en kalmeringsmiddelen). In 2000 werd hij hoofd van de afdeling psychiatrie van het LUMC, voorzitter van de directie van GGZ Leiden kortdurende zorg (onderdeel Rivierduinen) en hoofdopleider psychiatrie. Zijn onderzoek richtte zich op stemmings-, angst- en somatoforme stoornissen en op de ontwikkeling van Routine Outcome Monitoring (ROM). In 2011 ging hij met emeritaat.

Naast zijn werk was Zitman actief als voorzitter van een studentenvereniging, bij de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie en bij veel commissies bij ZonMw. Hij zat in de redactie van het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, en was lid van de Gezondheidsraad. De laatste tijd is Zitman ook actief in organisaties die wetenschappelijk onderzoek bij mensen met visuele beperkingen bevorderen.

Leestips van Frans Zitman:

Wees blij dat het leven geen zin heeft, Jaap van Heerden